İddialıysanız, Mazeretiniz Olmayacak (Gürcan Bilgiç)

Milli maç arasında Aragones’in ciddi analizler yapmasını ummaktan başka
çaremiz yok. Kurt hocanın gelişi, yapmaya başladıkları, beklentileri
henüz kafamızda tam şekil kazanmadı. Bu nedenle sahadaki oyunu,
dizilişi veya taktik anlayışı yorumlarken “keskin” olmamaya çalışıyoruz.
Ama Gaziantep maçında Semih’i yedek kulübesine alma kararını verdikten
sonra Aragones için endişelerimizin büyümemesi mümkün değil.
Gaziantep maçı bir felaketti. Partizan karısında ise ustalar vardı.
Belediye maçının karakteri inat ve kazanma arzusu üzerine oluşmuştu.
Bunlar keyifli gelişmeler.
Aragones takımından baskı kurmasını istiyor. Rakip sahada presle oyuna
girmesini istiyor. Rakibin kontrollü pas yapmasının önüne geçmeye
çalışıp, onları uzun top oynatarak, kontrolü kendi eline geçirmek
istiyor.
En önemlisi defansını önde oynatıyor. Oyun mesafesini daraltarak, her
alanda daha çok oyuncu ile bulunmak arzusunda. Çağdaş futbolun ve iyi
takım olmanın anayasasını uyguluyor.
O zaman sorun nerede?
Sorun Aragones’in istedikleri ile sahaya sürdüğü oyuncuların
kapasitelerinde. Bu kadronun böyle bir düzeni bırakın kusursuzu iyi
yapması bile çok zor. Kenar oyuncularının özellikleri buna
uygun olmadığı gibi, göbeğe Alex ile Semih’in tutmasını bekliyor ki, felaket de burada başlıyor.
Bu noktada oyunculara lafım yok. Çünkü ellerinden gelenin en iyisini
yapmaya çalışıyorlar. Aragones’e de fazla bir şey söylemek istemiyorum.
“Benim sistemim tek ön liberolu” diyor. Beş – altı önemli oyuncusundan
şu anda yararlanamıyor. Kadrosunu sağlıklı bulduğunda belki farklı
düşünecek, belki de kadro içinden sorunları çözecek yolu bulacak. Ama
bu tarzı devam ettirirse, bu oyuncularla aynı sistemi Şampiyonlar
Ligi’nde sürdürürse, aralık ayı geldiğinde Saracoğlu Stadı’ndaki UEFA
finali yeni hedef olur.
Yeni bir sezonda bu karamsarlığı taşımak elbette çok doğru değil. Bu
nedenle iyi gelişmeleri ön plana almaya çalışarak yorum kuruyorum.
Fakat bütün bunlar Aziz Yıldırım ve Yönetimi’nin transfer
politikasındaki yanlışların üstünü örtemez.
Konu alınan futbolcular iyi veya kötü olmaları değil. Kabul edilemez
olan vaadler ve iddialı sözler ile yapılan transferlerin değerlerinin
örtüşmemesidir.
Aziz Yıldırım diyor ki, “Alonso gelmek istemedi, Sena 24 milyon
euro’ydu”… Bu transferlerin gerçekleşmemesi için haklı nedenlerdir
bunlar. Ama aynı Aziz Yıldırım, “İstediğimizde alamayacağımız oyuncu
yok. Dünya Yıldızları Fenerbahçe’ye gelmek istiyor” demiyor muydu?
Bu sözleri sarf ettiğinde gelen alkışlar çok güzeldi. Peki, Alonso’yu siz mi istemediniz, o mu gelmedi.
Bir camiayı hamaset ile bulutların üzerine çıkartıyorsanız, mazeretsiz
olmak zorundasınız. O zaman dediğiniz ile yaptığınız birbirine uyar.
Çok büyük transfer harcamaları yaparken, aldığınız oyuncularının
kaliteleri de tartışılmamalı. Guiza’ya getireceğim sözü. Asla “Kötü
oyuncu” diyemem. Ama bonservisi için ödenen rakamın oyuncusu olmadığını
söyleyebilirim. Semih’ten daha kötü, İlhan Parlak’tan daha tecrübeli.
Guiza bu…
Bu köşenin okuyucuları, İspanyol oyuncu daha antrenmanlara bile
çıkmadan O’nun hakkında yazdıklarımı iyi bilirler. “Çok beklenti için
olmayın” demiştim. Guiza iyi bir takımın, yararlı bir futbolcusu
olacaktır ama önemli bir maçın sonucunu omuzlarına alacak performansı
taşımayacak. Olmayacak golleri kaçırıp, yine olmayacakları atacak.
Fenerbahçe Yönetimi iki – üç senedir büyük transfer “ıskaları” yapıyor
ve ne yazık ki bunların söylenmesinden hoşlanmıyor. Onlar
çevrelerindeki “goy goycuların”, “toz alıcıların” boyadığı gözleri ile
“her yaptığımız doğrudur” diyorlar. Ve yine maalesef taraftarın büyük
bölümü bir zamanlar onlara inanıyor, en ufak eleştiriyi düşmanlık
sayıyordu.
Evet bir zamanlar böyleydi. Zaman insanları değiştiriyor, çünkü
gerçeklerin de toz alıcıları var. İnsanın burnuna sokarlar doğruları.
Mazeretlere kaçamazsınız.